Voir aussi : Marka, märkä, märka, marką

Français modifier

Étymologie modifier

De Marka.

Nom commun modifier

marka \maʁ.ka\ masculin

  1. (Linguistique) Langue mandingue parlée au nord-ouest du Burkina Faso (marka-dafin) et au sud-ouest du Mali (marka-jalan).
    • Le marka est une langue mandingue du sous-groupe mande-nord de la famille Niger-Congo. — (Mohamadou Diallo, « Les parlers marka au Burkina Faso : contrastes au niveau grammatical », Mandenkan, numéro 36, 2000, page 65)

Traductions modifier

Adjectif modifier

marka \maʁ.ka\ masculin et féminin identiques

  1. Relatif aux Marka ou à leur culture.

Synonymes modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

Basque modifier

Étymologie modifier

De l’espagnol marca[1].

Nom commun modifier

marka \Prononciation ?\

  1. Marque, signe.
    • puntuazio-markak.
      signes de ponctuation.
  2. (Sport) Score.
    • atletak marka guztiak hautsi zituen.
      l’athlète a battu tous les scores.
  3. (Commerce) Marque.
    • marka erregistratu.
      marque commerciale.
    • 'Seat' markako autoak.
      les voitures de la marque Seat.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • marka sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque)  

Références modifier

Polonais modifier

Étymologie modifier

De l’allemand Mark, Marke.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif marka marki
Vocatif marko marki
Accusatif markę marki
Génitif marki marek
Locatif marce markach
Datif marce markom
Instrumental marką markami

marka \Prononciation ?\ féminin

  1. (Commerce) Marque commerciale.
  2. (Désuet) Timbre.
  3. (Numismatique) Mark.
    • Marka niemiecka.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • marka sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

De l’allemand Mark.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif marka marky
Génitif marky marek
Datif marce markám
Accusatif marku marky
Vocatif marko marky
Locatif marce markách
Instrumental markou markami

marka \marka\ féminin

  1. (Numismatique) Mark.
    • Německá marka.
      Mark allemand.
  2. (Histoire) Marche, territoire frontière.
    • Císař Jindřich IV. proto neposlušnému markraběti správu rakouské marky odňal a udělil ji českému knížeti Vratislavovi II.
      …la marche d’Autriche…
  3. (Philatélie) (Désuet) Timbre → voir známka.
    • Jak jsem si ty známky opatřoval, to bylo jiné dobrodružství; já chodil po známých i neznámých rodinách a škemral, abych si směl odlepit marky z jejich starých dopisů.

Apparentés étymologiques modifier

Voir aussi modifier

  • marka sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Références modifier