Étymologie

modifier
(Date à préciser) Du latin masculus mâle »)[1] (excl. : la).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif masklo
\mas.klo\
maskloj
\mas.kloj\
Accusatif masklon
\mas.klon\
masklojn
\mas.klojn\

masklo \mas.klo\

  1. Mâle.
  2. Homme, personne de genre masculin.
    • Ĉe la unua prezentado la publiko retenas sian spiradon, admirante la nekredeblajn kapablojn de la masklo sur la scenejo.  (Beaucaire, Kruko kaj Baniko el Bervalo, 1970)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • “Mi amas vin”, li konfesis, kaj lian gorĝon mi tranĉis kun kolero de ofendita masklo.  (Liven Dek, Amo dans Ne ekzistas verdaj steloj, 2012, page 16)
      « Je t’aime », confessa-t-il, et je lui tranchais la gorge avec une colère d’homme offensé.

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • masklo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

modifier

Sources

modifier
  1. « masklo », dans André Cherpillod, Konciza Etimologia Vortaro, 2016

Bibliographie

modifier