Breton modifier

Étymologie modifier

Mekanik (mecanic, Catholicon 1499)[1], s. m., machine, est un emprunt au français mécanique (1265).

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté mekanik mekanikoù
Adoucissante vekanik vekanikoù

mekanik \meˈkãːnik\ masculin

  1. (Vieilli) Mécanique.
  2. Machine.
    • Pa skoe un destenn bennak gant ar mekanik, neuze ez aen kuit, […]. — (Per Denez, Glas evel daoulagad c’hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, page 15)
      Quand il tapait un texte quelconque à la machine (à écrire), je mʼéclipsais alors, […].
  3. (Agriculture) (Vieilli) Batteuse.
  4. (Mécanique) Frein.

Dérivés modifier

Références modifier

  1. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 499b.

Danois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

mekanik masculin

  1. Mécanique.

Turc modifier

Étymologie modifier

Du français mécanique

Nom commun modifier

mekanik

  1. Mécanique.