metropolita
Étymologie
modifier- Du latin metropolita.
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
metropolita \Prononciation ?\ |
metropoliti \Prononciation ?\ |
metropolita \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Métropolite.
Anagrammes
modifier→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
modifier- metropolita sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Étymologie
modifier- Du grec ancien μητροπολίτης, mêtropolitês (« habitant d'une métropole »).
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | metropolită | metropolitae |
Vocatif | metropolită | metropolitae |
Accusatif | metropolităm | metropolitās |
Génitif | metropolitae | metropolitārŭm |
Datif | metropolitae | metropolitīs |
Ablatif | metropolitā | metropolitīs |
metropolita \Prononciation ?\ masculin
- (Christianisme) (Usage post-classique) Métropolite.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
modifierRéférences
modifier- « metropolita », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
modifier- Du latin metropolita.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | metropolita | metropolitové |
Génitif | metropolity | metropolitů |
Datif | metropolitovi | metropolitům |
Accusatif | metropolitu | metropolity |
Vocatif | metropolito | metropolitové |
Locatif | metropolitovi | metropolitech |
Instrumental | metropolitou | metropolity |
metropolita \Prononciation ?\ masculin animé
- (Religion) Métropolite.
Apparentés étymologiques
modifierVoir aussi
modifier- metropolita sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)