mevel
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | Pluriel 3 |
---|---|---|---|---|
Non muté | mevel | meveled | meveli | mevelion |
Adoucissante | vevel | veveled | veveli | vevelion |
mevel \ˈmeː.vɛl\ masculin
- Domestique, serviteur, valet.
- Neuze, ma ne zeu ket mevelion, ho pet ar vadelezh da bediñ ho mercʼh da zont da goaniañ ganin ! — (Pedro Calderón de la Barca, Aotrou Maer Zalamea, traduit par Youenn Drezen, in Gwalarn, no 152-153, septembre-octobre 1942, page 487)
- Alors, si vos valets ne viennent pas, ayez la bonté d’inviter votre fille à dîner avec moi.
- Distroet d’ar gêr, e klaskis peadra da wiskañ va mevel. — (Daniel Defoe, Abrobin, traduit par Yeun ar Gow, Al Liamm, 1964, page 93)
- De retour à la maison, je cherchai de quoi vêtir mon domestique.
- Neuze, ma ne zeu ket mevelion, ho pet ar vadelezh da bediñ ho mercʼh da zont da goaniañ ganin ! — (Pedro Calderón de la Barca, Aotrou Maer Zalamea, traduit par Youenn Drezen, in Gwalarn, no 152-153, septembre-octobre 1942, page 487)
- (Par extension) Agent, employé.
- (Par extension) Suppôt.
- (Vieilli) Support de charrette, chambrière.
Variantes orthographiques modifier
Dérivés modifier
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 509a