mijt
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du moyen néerlandais mīte, issu du germanique *meito-, dérivé du verbe *maitan- « couper en morceaux, couper menu ».
Nom commun modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | mijt | mijten |
Diminutif | mijtje | mijtjes |
mijt \mɛi̯t\ féminin
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 94,6 % des Flamands,
- 98,9 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- Pays-Bas : écouter « mijt [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]