Voir aussi : mimo, mîmo

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe mimar
Indicatif Présent (yo) mimó
(tú) mimó
(vos) mimó
(él/ella/usted) mimó
(nosotros-as) mimó
(vosotros-as) mimó
(os) mimó
(ellos-as/ustedes) mimó
Imparfait (yo) mimó
(tú) mimó
(vos) mimó
(él/ella/usted) mimó
(nosotros-as) mimó
(vosotros-as) mimó
(os) mimó
(ellos-as/ustedes) mimó
Passé simple (yo) mimó
(tú) mimó
(vos) mimó
(él/ella/usted) mimó
(nosotros-as) mimó
(vosotros-as) mimó
(os) mimó
(ellos-as/ustedes) mimó
Futur simple (yo) mimó
(tú) mimó
(vos) mimó
(él/ella/usted) mimó
(nosotros-as) mimó
(vosotros-as) mimó
(os) mimó
(ellos-as/ustedes) mimó

mimó \miˈmo\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de l’indicatif de mimar.