Voir aussi : Minister

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Du latin minister.

Nom commun modifier

minister

  1. Ministre.

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin minister.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
minister
\ˈmɪn.ə.stɚ\
ou \ˈmɪn.ɪ.stə\
ministers
\ˈmɪn.ə.stɚz\
ou \ˈmɪn.ɪ.stəz\

minister \ˈmɪn.ə.stɚ\ (États-Unis), \ˈmɪn.ɪ.stə\ (Royaume-Uni)

  1. (Politique) Ministre.
  2. (Religion) Ministre du culte.

Dérivés modifier

Anagrammes modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

Danois modifier

Étymologie modifier

Du latin minister.

Nom commun modifier

Commun Singulier Pluriel
Indéfini minister ministre
Défini ministeren ministrene

minister commun

  1. Ministre.

Latin modifier

Étymologie modifier

D’une forme *minis, analogue à minor avec un suffixe -ter, -ster→ voir magister.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif minister ministrī
Vocatif minister ministrī
Accusatif ministrum ministrōs
Génitif ministrī ministrōrum
Datif ministrō ministrīs
Ablatif ministrō ministrīs

minister masculin (pour une femme, on peut dire : ministra, ministrix)

  1. (Sens général) Aide.
  2. Domestique, serviteur.
  3. Adjoint, administrateur, négociateur, médiateur.
    • Tiberius Alexander ... minister bello datus — (Tacite. A. 15, 28)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  4. (Religion) Ministre de dieu.
    • ministri publici Martis — (Cicéron, Plaidoyer pour Aulus Cluentius 15, 43)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif minister ministra ministrum ministri ministrae ministra
Vocatif minister ministra ministrum ministri ministrae ministra
Accusatif ministrum ministram ministrum ministros ministras ministra
Génitif ministri ministrae ministri ministrorum ministrarum ministrorum
Datif ministro ministrae ministro ministris ministris ministris
Ablatif ministro ministra ministro ministris ministris ministris

minister \Prononciation ?\

  1. (Rare) (Poétique) Servant, aidant, obéissant.
    • lumina (i.e. oculi) propositi facta ministra tui — (Ovide, H. 21, 114)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Antonymes modifier

Voir aussi modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin minister.

Nom commun modifier

minister

  1. Ministre.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Papiamento modifier

Étymologie modifier

Du polonais minister.

Nom commun modifier

minister

  1. Ministre.

Polonais modifier

Étymologie modifier

Du latin minister.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif minister ministrzy
Vocatif ministrze ministrzy
Accusatif minister ministrów
Génitif ministra ministrów
Locatif ministrze ministrach
Datif ministrowi ministrom
Instrumental ministrem ministrami

minister \mʲĩˈɲistɛr\ masculin animé

  1. (Administration, Politique) Ministre.
    • Premier i ministrowie pozowali razem do zdjęcia.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Religion) Ministre du culte.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • minister sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références modifier

Same du Nord modifier

Étymologie modifier

Du latin minister.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif minister ministerat
Accusatif
Génitif
ministera ministeriid
Illatif ministerii ministeriidda
Locatif ministeris ministeriin
Comitatif ministeriin ministeriiguin
Essif ministerin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne ministeran ministereame ministereamet
2e personne ministerat ministereatte ministereattet
3e personne ministeris ministereaskka ministereaset

minister /ˈminister/

  1. Ministre.
    • Minister áigu maiddái addit dieđuid ášši ovdáneami birra Sámediggái. — (samediggi.no)
      Le ministre projette également de donner au Parlement Same des informations concernant de l’avancement de la question.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Suédois modifier

Étymologie modifier

Du latin minister.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier minister ministern
Pluriel ministrar ministrarna

minister \Prononciation ?\ commun

  1. Ministre.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Songhaï koyraboro senni modifier

Nom commun modifier

minister

  1. Ministère.