Polonais modifier

Étymologie modifier

Du vieux slave metati qui donne aussi metat en tchèque, apparenté à mieść[1].

Verbe modifier

miotać \mjɔ.tat͡ɕ\ imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Jeter, balancer.
  2. (Sens figuré) Ébranler, secouer, troubler émotionnellement.
    • Ja miotam się w tych samych co zawsze myślach, w tej samej co zawsze stylistyce.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  1. « miot », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927