mistr
Breton modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif modifier
Nature | Forme |
---|---|
Positif | mistr |
Comparatif | mistrocʼh |
Superlatif | mistrañ |
Exclamatif | mistrat |
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | mistr |
Adoucissante | vistr |
mistr \ˈmist(r)\
Dérivés modifier
Forme de nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | Pluriel 3 |
---|---|---|---|---|
Non muté | mestr | mestroù | mistr | mistri |
Adoucissante | vestr | vestroù | vistr | vistri |
mistr \ˈmistr\ masculin
Tchèque modifier
Étymologie modifier
- De l’allemand Meister.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | mistr | mistři |
Génitif | mistra | mistrů |
Datif | mistrovi ou mistru |
mistrům |
Accusatif | mistra | mistry |
Vocatif | mistre | mistři |
Locatif | mistrovi ou mistru |
mistrech |
Instrumental | mistrem | mistry |
mistr \Prononciation ?\ masculin
- Maitre, patron d'un apprenti, contremaitre.
- Maitre, celui qui maitrise son sujet.
- (Par extension) Champion.
Francouzští házenkáři získali titul mistrů světa.
- Les handballeurs français ont remporté le titre de champions du monde.
Apparentés étymologiques modifier
- mistrovský (de champion)
- mistrovství (championnat)