Voir aussi : Monster, mònster, mønster

AfrikaansModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

monster

  1. Spécimen.
  2. Monstre.

AnglaisModifier

ÉtymologieModifier

Du moyen anglais, issu du français monstre, lui-même issu du latin monstrum.

Nom commun Modifier

Singulier Pluriel
monster
\Prononciation ?\
monsters
\Prononciation ?\

monster

  1. Monstre.

Adjectif Modifier

monster

  1. Monstrueux, énorme.

PrononciationModifier

NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom monster monsters
Diminutif monstertje monstertjes

monster

  1. Spécimen.
  2. Monstre.

SynonymesModifier

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,3 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

PrononciationModifier

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


SuédoisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

Neutre Indéfini Défini
Singulier monster monstret
Pluriel monster monstren

monster \Prononciation ?\ neutre

  1. Monstre.

SynonymesModifier

PrononciationModifier

Prononciation manquante. (Ajouter)