Latin modifier

Étymologie modifier

 Dérivé de mors (« mort »), avec le suffixe -uus ; comparez avec le tchèque mrtvý.

Forme de verbe modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif mortuus mortuă mortuum mortuī mortuae mortuă
Vocatif mortue mortuă mortuum mortuī mortuae mortuă
Accusatif mortuum mortuăm mortuum mortuōs mortuās mortuă
Génitif mortuī mortuae mortuī mortuōrŭm mortuārŭm mortuōrŭm
Datif mortuō mortuae mortuō mortuīs mortuīs mortuīs
Ablatif mortuō mortuā mortuō mortuīs mortuīs mortuīs

mortuus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de morior : « mort ».