Latin modifier

Étymologie modifier

Participe passé adjectivé de munio (« munir d'une enceinte, fortifier »).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif munitus munită munitum munitī munitae munită
Vocatif munite munită munitum munitī munitae munită
Accusatif munitum munităm munitum munitōs munitās munită
Génitif munitī munitae munitī munitōrŭm munitārŭm munitōrŭm
Datif munitō munitae munitō munitīs munitīs munitīs
Ablatif munitō munitā munitō munitīs munitīs munitīs

munitus \Prononciation ?\

  1. (Architecture) Fortifié, muni de murailles.
    • munitissima castra — (Caesar. BG. 4)
      camp très bien fortifié.
  2. Muni de défenses : assuré, couvert, abrité, défendu, protégé, garanti.
    • quorum auctoritate quae deliquisset munita fore sperabat — (Sall. J. 28)
      sur le crédit desquels il espérait couvrir ses fautes.
  3. Frayé, ouvert.
    • munita via.
      chemin frayé, voie ouverte.

Variantes modifier

Références modifier