myrta
Latin modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | myrtă | myrtae |
Vocatif | myrtă | myrtae |
Accusatif | myrtăm | myrtās |
Génitif | myrtae | myrtārŭm |
Datif | myrtae | myrtīs |
Ablatif | myrtā | myrtīs |
myrta \Prononciation ?\ féminin
- (Botanique) Variante de myrtus.
- quae in domo esse debeant ut condimentis nihil desit: crocum, piper, zingiber, lasar, folium, baca myrtae costum, cariofilum, spica Indica, addena, cardamomum, spica nardi. — (Apicius, De re coquinaria, XI)
- quae in domo esse debeant ut condimentis nihil desit: crocum, piper, zingiber, lasar, folium, baca myrtae costum, cariofilum, spica Indica, addena, cardamomum, spica nardi. — (Apicius, De re coquinaria, XI)
Références modifier
- « myrta », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « myrta », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage