Français modifier

Étymologie modifier

Participe de l’ancien français nonchaloir (« ne pas être concerné »), composé de non et de chaloir (« être concerné par »).

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin nonchalant
\nɔ̃.ʃa.lɑ̃\

nonchalants
\nɔ̃.ʃa.lɑ̃\
Féminin nonchalante
\nɔ̃.ʃa.lɑ̃t\
nonchalantes
\nɔ̃.ʃa.lɑ̃t\

nonchalant \nɔ̃.ʃa.lɑ̃\ masculin

  1. Qui apporte de l’insouciance, un manque de zèle, d’ardeur à tout ce qu’il doit faire.

Dérivés modifier

Traductions modifier

Prononciation modifier

Références modifier

Allemand modifier

Étymologie modifier

(XVIIIe siècle) Du français nonchalant.

Adjectif modifier

nonchalant

  1. Nonchalant.

Prononciation modifier

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du français nonchalant.

Adjectif modifier

Nature Forme
Positif nonchalant
\ˌnɑn.ʃəˈlɑnt\ ou \ˈnɒn.ʃəl.ənt\
Comparatif more nonchalant
\ˌmɔɹ ˌnɑn.ʃəˈlɑnt\ ou \ˌmɔː ˈnɒn.ʃəl.ənt\
Superlatif most nonchalant
\ˌmoʊst ˌnɑn.ʃəˈlɑnt\ ou \ˌməʊst ˈnɒn.ʃəl.ənt\

nonchalant \ˈnɒn.ʃəl.ənt\ (Royaume-Uni), \ˌnɑn.ʃəˈlɑnt\ (États-Unis)

  1. Nonchalant.
    • She handled the whole frenetic situation with a nonchalant attitude.
    • He is far too nonchalant about such a serious matter.

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

nonchalant

  1. Négligent.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,5 % des Flamands,
  • 97,2 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]