Français modifier

Étymologie modifier

Mot formé sur le modèle d’occitan, d’après oïl.

Nom commun modifier

Invariable
oïlitan
\ɔj.li.tɑ̃\

oïlitan \ɔj.li.tɑ̃\ masculin singulier

  1. (Linguistique) Langue d’oïl, français.
    • La plus belle région en France, la Bresse bourguignonne devrait avoir elle aussi ses enseignants bilingues capable de comprendre « Nous fazhin mauvais moineazhou ». En fait il en faudra plusieurs types, parce qu’à 10 km de distance, c’est du franco-provencal ou alors de l’Oïlitan[sic]. — (« Uniformiser par la langue ? », dans Le Magazine de l’éducation, no 2, novembre 2017 [texte intégral])

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin oïlitan
\ɔj.li.tɑ̃\
oïlitans
\ɔj.li.tɑ̃\
Féminin oïlitane
\ɔj.li.tan\
oïlitanes
\ɔj.li.tan\

oïlitan \ɔj.li.tɑ̃\ masculin

  1. Relatif aux régions de langue d’oïl et à ses habitants.
  2. Relatif aux langues d'oïl.

Traductions modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • oïlitan sur l’encyclopédie Wikipédia  

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Mot formé sur le modèle d’occitan, d’après oïl.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
oïlitan
\ujliˈta\
oïlitans
\ujliˈtas\

oïlitan \ujliˈta\ (graphie normalisée) masculin

  1. (Linguistique) Oïlitan.

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin oïlitan
\ujliˈta\
oïlitans
\ujliˈtas\
Féminin oïlitana
\ujliˈta.no̯\
oïlitanas
\ujliˈta.no̯s\

oïlitan \ujliˈta\ (graphie normalisée)

  1. (Linguistique) Oïlitan.
    • Coma las fautas tipograficas e la titulatura oïlitana valorisavan aquesta « Doctrina crestiana », las orasons finalas en francés tendon a donar un mejan d’enauçament sociocultural a qui las poirà emplegar. — (Joan-B Seguin, « A prepaus d’un catechisme occitan e de la catechesa en occitan » in Lengas - Revue de Sociolinguistique n° 4, 1978, Groupe de recherche sur la diglossie franco-occitane, Centre d’études occitanes, Université Paul Valéry Montpellier III/CNRS)