Voir aussi : obstinare

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe obstinar
Indicatif Présent (yo) obstinaré
(tú) obstinaré
(vos) obstinaré
(él/ella/usted) obstinaré
(nosotros-as) obstinaré
(vosotros-as) obstinaré
(os) obstinaré
(ellos-as/ustedes) obstinaré
Imparfait (yo) obstinaré
(tú) obstinaré
(vos) obstinaré
(él/ella/usted) obstinaré
(nosotros-as) obstinaré
(vosotros-as) obstinaré
(os) obstinaré
(ellos-as/ustedes) obstinaré
Passé simple (yo) obstinaré
(tú) obstinaré
(vos) obstinaré
(él/ella/usted) obstinaré
(nosotros-as) obstinaré
(vosotros-as) obstinaré
(os) obstinaré
(ellos-as/ustedes) obstinaré
Futur simple (yo) obstinaré
(tú) obstinaré
(vos) obstinaré
(él/ella/usted) obstinaré
(nosotros-as) obstinaré
(vosotros-as) obstinaré
(os) obstinaré
(ellos-as/ustedes) obstinaré

obstinaré \o(β)s.ti.naˈɾe\

  1. Première personne du singulier du futur de l’indicatif de obstinar.

Prononciation

modifier