Polonais modifier

Étymologie modifier

Dérivé de odkupić (« racheter »), avec le suffixe -el.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif odkupiciel odkupiciele
Vocatif odkupicielu odkupiciele
Accusatif odkupiciela odkupiciely
Génitif odkupiciela odkupiciely
Locatif odkupicielu odkupicielach
Datif odkupicielowi odkupicielom
Instrumental odkupicielem odkupicielami

odkupiciel \ɔt.kuˈpi.t͡ɕɛl\ masculin animé

  1. (Religion) Rédempteur.
    • Narodził się nam Zbawiciel.
      Jezus Chrystus Odkupiciel,
      w Betlejem, żydowskim mieście,
      z Panny Maryi czystej.
      — (Narodził się nam Zbawiciel)
      Le Sauveur nous est né.
      Jésus-Christ Rédempteur, etc.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier