Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe oír
Indicatif Présent (yo) oigo
(tú) oigo
(vos) oigo
(él/ella/usted) oigo
(nosotros-as) oigo
(vosotros-as) oigo
(os) oigo
(ellos-as/ustedes) oigo
Imparfait (yo) oigo
(tú) oigo
(vos) oigo
(él/ella/usted) oigo
(nosotros-as) oigo
(vosotros-as) oigo
(os) oigo
(ellos-as/ustedes) oigo
Passé simple (yo) oigo
(tú) oigo
(vos) oigo
(él/ella/usted) oigo
(nosotros-as) oigo
(vosotros-as) oigo
(os) oigo
(ellos-as/ustedes) oigo
Futur simple (yo) oigo
(tú) oigo
(vos) oigo
(él/ella/usted) oigo
(nosotros-as) oigo
(vosotros-as) oigo
(os) oigo
(ellos-as/ustedes) oigo

oigo \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe irrégulier oír (« entendre »).