Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Déverbal de oplichten avec suffice -er.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom oplichter oplichters
Diminutif

oplichter masculin

  1. Escroc.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]