Voir aussi : Optima, optimá

Français modifier

Forme de nom commun modifier

optima \ɔp.ti.ma\ (orthographe traditionnelle) masculin pluriel

  1. Pluriel de optimum.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe optimar
Indicatif Présent (yo) optima
(tú) optima
(vos) optima
(él/ella/usted) optima
(nosotros-as) optima
(vosotros-as) optima
(os) optima
(ellos-as/ustedes) optima
Imparfait (yo) optima
(tú) optima
(vos) optima
(él/ella/usted) optima
(nosotros-as) optima
(vosotros-as) optima
(os) optima
(ellos-as/ustedes) optima
Passé simple (yo) optima
(tú) optima
(vos) optima
(él/ella/usted) optima
(nosotros-as) optima
(vosotros-as) optima
(os) optima
(ellos-as/ustedes) optima
Futur simple (yo) optima
(tú) optima
(vos) optima
(él/ella/usted) optima
(nosotros-as) optima
(vosotros-as) optima
(os) optima
(ellos-as/ustedes) optima
Impératif Présent (tú) optima
(vos) optima
(usted) optima
(nosotros-as) optima
(vosotros-as) optima
(os) optima
(ustedes) optima

optima \opˈti.ma\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de optimar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de optimar.

Latin modifier

Forme de nom commun modifier

optima \Prononciation ?\

  1. Nominatif pluriel de optimum.
  2. Vocatif pluriel de optimum.
  3. Accusatif pluriel de optimum.