Allemand modifier

Étymologie modifier

Dénominal de Pacht (« bail »).

Verbe modifier

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich pachte
2e du sing. du pachtest
3e du sing. er pachtet
Prétérit 1re du sing. ich pachtete
Subjonctif II 1re du sing. ich pachtete
Impératif 2e du sing. pachte!
2e du plur. pachtet!
Participe passé gepachtet
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

pachten \ˈpaxtn̩\ (voir la conjugaison)

  1. Affermer, prendre à bail.
    • Das Grundstück gehört nicht mir. Ich habe es für zehn Jahre gepachtet.
      Le terrain ne m'appartient pas. Je l'ai pris à bail pour dix ans.

Antonymes modifier

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Dénominal de pacht (« bail »).

Verbe modifier

pachten (voir la conjugaison)

  1. Affermer, prendre à bail.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,7 % des Flamands,
  • 99,1 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]