paperioù
Breton modifier
Forme de nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|---|
Non muté | paper | paperioù | paperoù |
Adoucissante | baper | baperioù | baperoù |
Spirante | faper | faperioù | faperoù |
paperioù \paˈpɛ.rju\ masculin pluriel
- Pluriel de paper.
- Pep unan a ziskoueze, a-raok gallout mont e-barzh, e baperioù. — (Roparz Hemon, Nenn Jani, Éditions Al Liamm, 1974, page 171)
- Chacun montrait ses papiers, avant de pouvoir entrer (aller à l’intérieur).
- En em lakaat a reas a-zevri da lenn al lizhiri deut en deiz-se ha da sinañ paperioù. — (Goulc’han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, page 66)
- Il se mit à lire pour de bon les lettres arrivées ce matin-là et à signer des papiers.
- E dad-kuñv a oa bet lesanvet « alvokad ar brezhoneg », moarvat peogwir e sikoure an dud na ouient ket galleg anezho, evit o faperioù da skouer. — (Kernalegenn : ur familh 1426-2008, Penn ar Bed, no 112, avril/mai 2009, page 32)
- Son arrière-grand-père était surnommé « l’avocat du breton », sans doute parce qu’il aidait les gens qui ne savaient pas le français, pour leurs papiers par exemple.
- Justina a zigoras un diretenn. Tennañ a reas paperioù, a astennas war an daol. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, no 387, juillet - août 2011, page 55)
- Justine ouvrit un tiroir. Elle retira des papiers qu’elle étala sur la table.
- Pep unan a ziskoueze, a-raok gallout mont e-barzh, e baperioù. — (Roparz Hemon, Nenn Jani, Éditions Al Liamm, 1974, page 171)
Prononciation modifier
- Bretagne (France) : écouter « paperioù [Prononciation ?] » (bon niveau)