Latin modifier

Étymologie modifier

De paro (« parer, préparer »).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif paratus parată paratum paratī paratae parată
Vocatif parate parată paratum paratī paratae parată
Accusatif paratum paratăm paratum paratōs paratās parată
Génitif paratī paratae paratī paratōrŭm paratārŭm paratōrŭm
Datif paratō paratae paratō paratīs paratīs paratīs
Ablatif paratō paratā paratō paratīs paratīs paratīs

paratus \Prononciation ?\ (comparatif : paratior, superlatif : paratissimus)

  1. Prêt, préparé.
    • Semper paratus
      Toujours prêt
  2. Bien préparé, pourvu du nécessaire.

Dérivés modifier

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif paratus paratūs
Vocatif paratus paratūs
Accusatif paratum paratūs
Génitif paratūs paratuum
Datif paratūi
ou paratū
paratibus
Ablatif paratū paratibus

paratus \Prononciation ?\ masculin

  1. Préparation, préparatif.

Synonymes modifier

Forme de verbe modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif paratus parată paratum paratī paratae parată
Vocatif parate parată paratum paratī paratae parată
Accusatif paratum paratăm paratum paratōs paratās parată
Génitif paratī paratae paratī paratōrŭm paratārŭm paratōrŭm
Datif paratō paratae paratō paratīs paratīs paratīs
Ablatif paratō paratā paratō paratīs paratīs paratīs

paratus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de paro.

Références modifier