perenn
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | perenn | perenned |
Adoucissante | berenn | berenned |
Spirante | ferenn | ferenned |
perenn \ˈpeː.rɛn\ féminin
- (Botanique) Poirier.
- Gwechall e veze graet louzoù gant ludu koad perenn d'ar re a veze ampoezonet gant kabelloù-touseg, ha bremañ ne vez graet netra gant ar gwez per en apotikerezh. — (Loeiz ar Floc'h, Plant Breizh evit ho yecʼhed, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, page 101)
- Autrefois on faisait des médicaments avec de la cendre de poirier pour ceux qui étaient empoisonnés par des champignons, et maintenant on ne fait rien avec les poiriers en pharmacie.
- Kizellet int bet e tammoù koad troc'het diwar ur berenn eus liorzh presbital Skrignag na zouge mui frouezh. — (Xavier de Langlais, Penaos e voe savet "Gwinizh hepken", in Al Liamm, no 92, mai–juin 1962, page 223)
- Elles ont été sculptées dans des morceaux de bois coupés dans un poirier du jardin du presbytère de Scrignac qui ne donnait plus de fruits.
- Kalz a bérenned en deuz. — (Jean François Le Gonidec de Kerdaniel, Dictionnaire français-breton, L. Prud’homme, Saint-Brieuc, 1847, page 617)
- Il a beaucoup de poiriers.
- Gwechall e veze graet louzoù gant ludu koad perenn d'ar re a veze ampoezonet gant kabelloù-touseg, ha bremañ ne vez graet netra gant ar gwez per en apotikerezh. — (Loeiz ar Floc'h, Plant Breizh evit ho yecʼhed, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, page 101)
- (Gymnastique) Poirier, figure consistant à rester en équilibre sur la tête.
- Veig a rae chiboud, ha, goude-se, ar berenn, gant e benn en traoñ hag e dreid ouzh ar voger, ha, goude-se, bountadegoù ha gouren. — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern I, Éditions Al Liamm, 1972, page 86)
- Veig faisait la culbute, et, ensuite, le poirier, avec la tête en bas et les pieds contre le mur, et, ensuite, bousculade et lutte.
- Veig a rae chiboud, ha, goude-se, ar berenn, gant e benn en traoñ hag e dreid ouzh ar voger, ha, goude-se, bountadegoù ha gouren. — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern I, Éditions Al Liamm, 1972, page 86)
Synonymes modifier
Forme de nom commun modifier
Mutation | Collectif | Singulatif | Pluriel |
---|---|---|---|
Non muté | per | perenn | perennoù |
Adoucissante | ber | berenn | berennoù |
Spirante | fer | ferenn | ferennoù |
perenn \ˈpeː.rɛn\ féminin
- Singulatif de per.
Références modifier
- ↑ Roparz Hemon, Geriadur istorel ar brezhoneg [Dictionnaire historique du breton], Éd. Preder, 1998 (seconde édition)