pica
FrançaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin pica (« pie »), cet oiseau mangeant toute sorte de choses.
- (XVIe siècle) Aucunes ont appetit depravé, avec nausée, dit des anciens pica, faisant qu’elles desdaignent les bonnes viandes, et quelquefois appetent choses contre nature. — (Ambroise Paré, XVIII, 64)
Nom commun 1 Modifier
Invariable |
---|
pica \pi.ka\ |
pica \pi.ka\ masculin
- (Médecine) Perversion du goût caractérisée par de l’éloignement pour les aliments ordinaires et par le désir de manger des substances non nutritives, telles que craie, terre, charbon.
- Des Esseintes huma l’air ; un pica, une perversion s’empara de lui ; cette immonde tartine lui fit venir l’eau à la bouche. — (Joris-Karl Huysmans, À rebours, 1884)
- Mais pourquoi donc ? Parce que les carences en fer accompagnées d'anémie entraînent fréquemment un comportement que l'on appelle le « pica ». Il se traduit, huit fois sur dix par une... pagophagie, ce qui signifie une absorption massive de glaces ; glaçons en cube , et non pas des glaces en cornet. — (Jean-Marie Bourre, Les Aliments de l'intelligence : Et du plaisir, éd. Odile Jacob, 2001)
Je n'imaginais pas qu'il puisse y avoir un nom pour mon comportement sauf celui que j'avais lu un jour dans le Larousse : Pica - Appétit dépravé. Perversion.
— (Annie Ernaux, Mémoire de fille, Folio, 2016)
SynonymesModifier
DérivésModifier
Nom commun 2Modifier
Invariable |
---|
pica \pi.ka\ |
pica \pi.ka\ masculin
- (Typographie) Point typographique de 1/6 de pouce.
DérivésModifier
TraductionsModifier
PrononciationModifier
- France (Vosges) : écouter « pica [Prononciation ?] »
HomophonesModifier
AnagrammesModifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussiModifier
- Pica sur l’encyclopédie Wikipédia
RéférencesModifier
- « pica », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
AnglaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin pica (« pie »).
Nom commun Modifier
pica \Prononciation ?\
- (Nosologie) Pica.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
SynonymesModifier
PrononciationModifier
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « pica [Prononciation ?] »
CatalanModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin pica (« pie »).
Nom commun Modifier
pica féminin
SynonymesModifier
PrononciationModifier
- Barcelone (Espagne) : écouter « pica [Prononciation ?] »
EspagnolModifier
ÉtymologieModifier
Nom commun 1 Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
pica \Prononciation ?\ |
picas \Prononciation ?\ |
pica \Prononciation ?\ féminin
- (Armement) Pique.
- poner una pica en Flandes, réussir quelque chose de compliqué.
- (Militaire) Soldat armé d’une pique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Tauromachie) Pique, lance du picador.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Métrologie) Mesure de profondeur équivalente à une pique, 14 pieds ou 3,89 m.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
SynonymesModifier
DérivésModifier
Nom commun 2Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
pica \Prononciation ?\ |
picas \Prononciation ?\ |
pica \Prononciation ?\ féminin
- (Nosologie) Pica.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « pica [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- « pica », dans Diccionario de la Real Academia Española, 23e édition
LatinModifier
ÉtymologieModifier
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | pică | picae |
Vocatif | pică | picae |
Accusatif | picăm | picās |
Génitif | picae | picārŭm |
Datif | picae | picīs |
Ablatif | picā | picīs |
pica féminin
- (Ornithologie) Pie.
- Vnum nomen avium, sed genus diversum. Nam sicut specie sibi differunt, ita et naturae diversitate. Nam aliae simplices sunt, ut columbae; aliae astutae, ut perdix; aliae ad manum se subiciunt, ut accipiter; aliae reformidant, ut garamantes; aliae hominum conversatione delectantur, ut hirundo; aliae in desertis secretam vitam diligunt, ut turtur; aliae solo semine reperto pascuntur, ut anser; aliae carnes edunt et rapinis intendunt, ut milvus; aliae enchoriae, quae manent in locis semper, ut [struthio]; aliae adventiciae, quae propriis temporibus revertuntur, ut ciconiae, hirundines; aliae congregae, id est gregatim volantes, ut sturni et coturnices; aliae solivagae, id est solitariae propter insidias depraedandi, ut aquila; accipiter et quaecumque ita sunt; aliae vocibus strepunt, ut hirundo; aliae cantus edunt dulcissimos, ut cygnus et merula; aliae verba et voces hominum imitantur, ut psittacus et pica. — (Isidore, Etymologiarum, XII, 7 : De avibus)
- Vnum nomen avium, sed genus diversum. Nam sicut specie sibi differunt, ita et naturae diversitate. Nam aliae simplices sunt, ut columbae; aliae astutae, ut perdix; aliae ad manum se subiciunt, ut accipiter; aliae reformidant, ut garamantes; aliae hominum conversatione delectantur, ut hirundo; aliae in desertis secretam vitam diligunt, ut turtur; aliae solo semine reperto pascuntur, ut anser; aliae carnes edunt et rapinis intendunt, ut milvus; aliae enchoriae, quae manent in locis semper, ut [struthio]; aliae adventiciae, quae propriis temporibus revertuntur, ut ciconiae, hirundines; aliae congregae, id est gregatim volantes, ut sturni et coturnices; aliae solivagae, id est solitariae propter insidias depraedandi, ut aquila; accipiter et quaecumque ita sunt; aliae vocibus strepunt, ut hirundo; aliae cantus edunt dulcissimos, ut cygnus et merula; aliae verba et voces hominum imitantur, ut psittacus et pica. — (Isidore, Etymologiarum, XII, 7 : De avibus)
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- « pica », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ « pica », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
OccitanModifier
ÉtymologieModifier
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
pica \ˈpiko̯\ |
picas \ˈpiko̯s\ |
pica \ˈpiko̯\ féminin
PortugaisModifier
Forme de verbe Modifier
Voir la conjugaison du verbe picar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela pica | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) pica |
pica \pˈi.kɐ\ (Lisbonne) \pˈi.kə\ (São Paulo)
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de picar.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif de picar.
PrononciationModifier
- Lisbonne: \pˈi.kɐ\ (langue standard), \pˈi.kɐ\ (langage familier)
- São Paulo: \pˈi.kə\ (langue standard), \pˈi.kə\ (langage familier)
- Rio de Janeiro: \pˈi.kɐ\ (langue standard), \pˈi.kɐ\ (langage familier)
- Maputo: \pˈi.kɐ\ (langue standard), \pˈi.kɐ\ (langage familier)
- Luanda: \pˈi.kɐ\
- Dili: \pˈi.kə\
RéférencesModifier
- Ashby, S. et al. (2012), A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese. Proceedings of Interspeech 2012.