Voir aussi : piča, píča

FrançaisModifier

ÉtymologieModifier

Du latin pica (« pie »), cet oiseau mangeant toute sorte de choses.
(XVIe siècle) Aucunes ont appetit depravé, avec nausée, dit des anciens pica, faisant qu’elles desdaignent les bonnes viandes, et quelquefois appetent choses contre nature. — (Ambroise Paré, XVIII, 64)

Nom commun 1 Modifier

Invariable
pica
\pi.ka\

pica \pi.ka\ masculin

  1. (Médecine) Perversion du goût caractérisée par de l’éloignement pour les aliments ordinaires et par le désir de manger des substances non nutritives, telles que craie, terre, charbon.
    • Des Esseintes huma l’air ; un pica, une perversion s’empara de lui ; cette immonde tartine lui fit venir l’eau à la bouche. — (Joris-Karl Huysmans, À rebours, 1884)
    • Mais pourquoi donc ? Parce que les carences en fer accompagnées d'anémie entraînent fréquemment un comportement que l'on appelle le « pica ». Il se traduit, huit fois sur dix par une... pagophagie, ce qui signifie une absorption massive de glaces ; glaçons en cube , et non pas des glaces en cornet. — (Jean-Marie Bourre, Les Aliments de l'intelligence : Et du plaisir, éd. Odile Jacob, 2001)
    • Je n'imaginais pas qu'il puisse y avoir un nom pour mon comportement sauf celui que j'avais lu un jour dans le Larousse : Pica - Appétit dépravé. Perversion. — (Annie Ernaux, Mémoire de fille, Folio, 2016)

SynonymesModifier

DérivésModifier

Nom commun 2Modifier

Invariable
pica
\pi.ka\

pica \pi.ka\ masculin

  1. (Typographie) Point typographique de 1/6 de pouce.

DérivésModifier

TraductionsModifier

PrononciationModifier

HomophonesModifier

AnagrammesModifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussiModifier

  • Pica sur l’encyclopédie Wikipédia  

RéférencesModifier

AnglaisModifier

ÉtymologieModifier

Du latin pica (« pie »).

Nom commun Modifier

pica \Prononciation ?\

  1. (Nosologie) Pica.

SynonymesModifier

PrononciationModifier

CatalanModifier

ÉtymologieModifier

Du latin pica (« pie »).

Nom commun Modifier

pica féminin

  1. Pic.
  2. (Armement) Pique.
  3. Évier.

SynonymesModifier

PrononciationModifier

EspagnolModifier

ÉtymologieModifier

(Nom 1) Déverbal de picar.
(Nom 2) Du latin pica (« pie »).

Nom commun 1 Modifier

Singulier Pluriel
pica
\Prononciation ?\
picas
\Prononciation ?\

pica \Prononciation ?\ féminin

  1. (Armement) Pique.
    • poner una pica en Flandes, réussir quelque chose de compliqué.
    1. (Militaire) Soldat armé d’une pique.
    2. (Tauromachie) Pique, lance du picador.
  2. (Métrologie) Mesure de profondeur équivalente à une pique, 14 pieds ou 3,89 m.

SynonymesModifier

DérivésModifier

Nom commun 2Modifier

Singulier Pluriel
pica
\Prononciation ?\
picas
\Prononciation ?\

pica \Prononciation ?\ féminin

  1. (Nosologie) Pica.

PrononciationModifier

RéférencesModifier

  • « pica », dans Diccionario de la Real Academia Española, 23e édition

LatinModifier

ÉtymologieModifier

Probablement[1] de pingo en raison de sa robe bariolée → voir picus.

Nom commun Modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pică picae
Vocatif pică picae
Accusatif picăm picās
Génitif picae picārŭm
Datif picae picīs
Ablatif picā picīs

pica féminin

  1. (Ornithologie) Pie.
    • Vnum nomen avium, sed genus diversum. Nam sicut specie sibi differunt, ita et naturae diversitate. Nam aliae simplices sunt, ut columbae; aliae astutae, ut perdix; aliae ad manum se subiciunt, ut accipiter; aliae reformidant, ut garamantes; aliae hominum conversatione delectantur, ut hirundo; aliae in desertis secretam vitam diligunt, ut turtur; aliae solo semine reperto pascuntur, ut anser; aliae carnes edunt et rapinis intendunt, ut milvus; aliae enchoriae, quae manent in locis semper, ut [struthio]; aliae adventiciae, quae propriis temporibus revertuntur, ut ciconiae, hirundines; aliae congregae, id est gregatim volantes, ut sturni et coturnices; aliae solivagae, id est solitariae propter insidias depraedandi, ut aquila; accipiter et quaecumque ita sunt; aliae vocibus strepunt, ut hirundo; aliae cantus edunt dulcissimos, ut cygnus et merula; aliae verba et voces hominum imitantur, ut psittacus et pica. — (Isidore, Etymologiarum, XII, 7 : De avibus)

AnagrammesModifier

RéférencesModifier

  1. « pica », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage

OccitanModifier

ÉtymologieModifier

Déverbal de picar.

Nom commun Modifier

Singulier Pluriel
pica
\ˈpiko̯\
picas
\ˈpiko̯s\

pica \ˈpiko̯\ féminin

  1. (Armement) Pique.
  2. (Cartes à jouer) Pique.

PortugaisModifier

Forme de verbe Modifier

Voir la conjugaison du verbe picar
Indicatif Présent
você/ele/ela pica
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
pica

pica \pˈi.kɐ\ (Lisbonne) \pˈi.kə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de picar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de picar.

PrononciationModifier

RéférencesModifier