politura
Italien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
politura \Prononciation ?\ |
politure \Prononciation ?\ |
politura \Prononciation ?\ féminin
- (Art) Vernis.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Polissage.
Synonymes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références modifier
- « politura », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage
Polonais modifier
Étymologie modifier
- De l’italien politura.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | politura | politury |
Vocatif | polituro | politury |
Accusatif | politurę | politury |
Génitif | politury | politur |
Locatif | politurze | politurach |
Datif | politurze | politurom |
Instrumental | politurą | politurami |
politura \Prononciation ?\ féminin
- (Art) Vernis.
- wycierać politurę, étendre du vernis.
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- Varsovie (Pologne) : écouter « politura [Prononciation ?] »
Voir aussi modifier
- politura sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références modifier
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : politura. (liste des auteurs et autrices)
Tchèque modifier
Étymologie modifier
- De l’italien politura.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | politura | politury |
Génitif | politury | politur |
Datif | polituře | politurám |
Accusatif | polituru | politury |
Vocatif | polituro | politury |
Locatif | polituře | politurách |
Instrumental | politurou | politurami |
politura \pɔlɪtʊra\ féminin
- (Art) Vernis.
Synonymes modifier
Références modifier
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage