Breton modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

pourmen \ˈpur.mɛn\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale pourmen-

Mutation Forme
Non muté pourmen
Adoucissante bourmen
Mixte pourmen
  1. Se promener.
    • Pa vezimp e-tal ar cʼhael orjal melen a ra an dro d’ ar maner, diskenn diwarnoun, sell el liorz, hag e weli mercʼh percʼhenn ar cʼhastell o pourmen. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 179)
      Quand nous serons à côté de la grille de laiton jaune qui fait le tour du manoir, descends de mon dos, regarde dans le jardin, et tu verras la fille du propriétaire du château se promener.
    • An deiz war-lercʼh eta, e oan aet gant va ziegez kaer da bourmen ha da gemer aer vat el liorz. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 18)
      Le lendemain donc, j’étais allé avec ma belle famille me promener et prendre l’air frais dans le jardin.

Variantes modifier

Synonymes modifier

Dérivés modifier