Tchèque modifier

Étymologie modifier

Apparenté au polonais pęta, pętla (pl), du vieux slave pǫto déverbal de pęti → voir pnout.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pouto pouta
Génitif pouta pout
Datif poutu poutům
Accusatif pouto pouta
Vocatif pouto pouta
Locatif poutě
ou poutu
poutech
Instrumental poutem pouty

pouto \pɔʊ̯tɔ\ neutre

  1. Lien, attache.

Dérivés modifier

Références modifier

  • Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001