Voir aussi : præsidium

Français modifier

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
praesidium praesidiums
praesidium
\pʁe.zi.djɔm\

praesidium \pʁe.zi.djɔm\ masculin (orthographe traditionnelle)

  1. Variante orthographique de présidium.
    • Si Epifanio avait été là, s’il avait entendu Ingvild Lunde traiter ainsi le Capital, défendre nos vies avec des phrases gravées dans le marbre de tous les praesidiums, il se serait tourné vers moi [...] et aurait dit, admiratif, « Puta madre, tiene huevos ! ». — (Jean-Paul Dubois, La succession, Éditions de l’Olivier, 2016, p. 153)

Latin modifier

Étymologie modifier

 Dérivé de praeses, praesidis (« celui qui est assis devant »), avec le suffixe -ium.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif praesidium praesidia
Vocatif praesidium praesidia
Accusatif praesidium praesidia
Génitif praesidiī praesidiōrum
Datif praesidiō praesidiīs
Ablatif praesidiō praesidiīs

praesidium \Prononciation ?\ neutre

  1. Protection, défense, secours, garde.
    • Nihilne te nocturnum praesidium Palati, nihil urbis vigiliae, nihil timor populi, nihil concursus bonorum omnium, nihil hic munitissimus habendi senatus locus, nihil horum ora voltusque moverunt? — (Cicéron, Première Catilinaire)
      Ni la garde qui veille la nuit sur le mont Palatin, ni les forces répandues dans toute la ville, ni la consternation du peuple, ni ce concours de tous les bons citoyens, ni le lieu fortifié choisi pour cette assemblée, ni les regards indignés de tous les sénateurs, rien n’a pu t’ébranler !

Références modifier