Latin modifier

Étymologie modifier

Composé de privus (« privé ») et lex (« loi »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif privilegium privilegia
Vocatif privilegium privilegia
Accusatif privilegium privilegia
Génitif privilegiī privilegiōrum
Datif privilegiō privilegiīs
Ablatif privilegiō privilegiīs

privilegium neutre

  1. Loi exceptionnelle, qui concerne particulièrement un individu ou est faite contre lui.
  2. Privilège.

Références modifier

Suédois modifier

Étymologie modifier

Du latin privilegium.

Nom commun modifier

Neutre Indéfini Défini
Singulier privilegium privilegiet
Pluriel privilegier privilegierna

privilegium \Prononciation ?\ neutre

  1. Privilège.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin privilegium.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif privilegium privilegia
Génitif privilegia privilegií
Datif privilegiu privilegiím
Accusatif privilegium privilegia
Vocatif privilegium privilegia
Locatif privilegiu privilegiích
Instrumental privilegiem privilegii

privilegium \Prononciation ?\ neutre

  1. Privilège.
    • Manská soustava byl ve středověku systém územních a organizačních jednotek vázaných na hrady, který navázal na hradskou soustavu. Jednotlivá území byla vlastníkem dědičně propůjčována osobám (manům), které mu zato byly vázány protislužbami nejčastěji vojenské povahy. Tito manové spolu s pozemky získali i jistá právní, soudní a ekonomická privilegia. — (Wikipedie)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques modifier

Voir aussi modifier

  • privilegium sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Références modifier