Voir aussi : Protestants

Français modifier

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin protestant
\pʁɔ.tɛs.tɑ̃\

protestants
\pʁɔ.tɛs.tɑ̃\
Féminin protestante
\pʁɔ.tɛs.tɑ̃t\
protestantes
\pʁɔ.tɛs.tɑ̃t\

protestants \pʁɔ.tɛs.tɑ̃\

  1. Masculin pluriel de protestant.

Forme de nom commun modifier

Singulier Pluriel
protestant protestants
\pʁɔ.tɛs.tɑ̃\

protestants \pʁɔ.tɛs.tɑ̃\ masculin

  1. Pluriel de protestant.
    • Au XVIIe siècle, l’Église catholique vit sur l’héritage du concile de Trente : alors que la question confessionnelle se stabilise au détriment des protestants — de l’Édit de Nantes en 1598 à sa révocation en 1685 — cette Église tridentinise ses orientations et ses institutions. — (Dominique Deslandres, ‎John Alexander Dickinson, ‎Ollivier Hubert, Les Sulpiciens de Montréal, 2007)

Prononciation modifier

Anglais modifier

Forme de nom commun 1 modifier

Singulier Pluriel
protestant
\ˈpɹɑt.ə.stənt\
ou \ˈpɹɒt.ɪ.stənt\
protestants
\ˈpɹɑt.ə.stənts\
ou \ˈpɹɒt.ɪ.stənts\

protestants \ˈpɹɑt.ə.stənts\ (États-Unis), \ˈpɹɒt.ɪ.stənts\ (Royaume-Uni)

  1. Pluriel de protestant.

Forme de nom commun 2 modifier

Singulier Pluriel
protestant
\pɹə.ˈtɛs.tənt\
protestants
\pɹə.ˈtɛs.tənts\

protestants \pɹə.ˈtɛs.tənts\

  1. Pluriel de protestant.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

protestants ou Prot.

  1. Protestant.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 95,7 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]