pupitrer
Français modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
pupitrer \py.pi.tʁe\ intransitif ou transitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- S’occuper des manipulations sur le pupitre.
Prononciation modifier
- France (Lyon) : écouter « pupitrer [Prononciation ?] »
- France (Lyon) : écouter « pupitrer [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « pupitrer [Prononciation ?] »