quieto
EspagnolModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin quietus.
Adjectif Modifier
Genre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | quieto \ˈkje.to\ |
quietos \ˈkje.tos\ |
Féminin | quieta \ˈkje.ta\ |
quietas \ˈkje.tas\ |
quieto \ˈkje.to\ masculin
- Quiet, calme, paisible, tranquille.
AntonymesModifier
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « quieto [Prononciation ?] »
GalicienModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin quietus.
Adjectif Modifier
quieto
- Quiet, calme, paisible, tranquille.
AntonymesModifier
ItalienModifier
ÉtymologieModifier
Adjectif Modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | quieto \ˈkwjɛ.to\ |
quieti \ˈkwjɛ.ti\ |
Féminin | quieta \ˈkwjɛ.ta\ |
quiete \ˈkwjɛ.te\ |
quieto \ˈkwjɛ.to\
- Quiet, calme, paisible, tranquille.
AntonymesModifier
DérivésModifier
LatinModifier
ÉtymologieModifier
Verbe Modifier
quiētō, infinitif : quiētāre, parfait : quiētāvī, supin : quiētātum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)
- Calmer.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.
DérivésModifier
Dérivés dans d’autres languesModifier
- Anglais : quit
- Catalan : quedar
- Espagnol : quedar, quitar
- Français : quitter
- Italien : chetare, quietare
- Portugais : quedar, quietar, quitar
RéférencesModifier
- « quieto », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
PortugaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin quietus.
Adjectif Modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | quieto | quietos |
Féminin | quieta | quietas |
quieto
- Calme, paisible, quiet, tranquille.
SynonymesModifier
AntonymesModifier
PrononciationModifier
- Portugal (Porto) : écouter « quieto [Prononciation ?] »
- États-Unis : écouter « quieto [Prononciation ?] » (bon niveau)