raconteur
Français modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
raconteur | raconteurs |
\ʁa.kɔ̃.tœʁ\ |
raconteur \ʁa.kɔ̃.tœʁ\ masculin (pour une femme, on dit : raconteuse)
- Celui qui raconte.
Synonymes modifier
Apparentés étymologiques modifier
Traductions modifier
- Anglais : storyteller (en) ; raconteur (en)
- Croate : pripovjedač (hr)
- Tchèque : vypravěč (cs)
Prononciation modifier
- France : écouter « raconteur [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références modifier
- « raconteur », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage
Anglais modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
raconteur \ˌɹæk.ɒnˈtəː\ |
raconteurs \ˌɹæk.ɒnˈtəːz\ |
raconteur \Prononciation ?\ (pour une femme, on dit : raconteuse)
Synonymes modifier
Verbe modifier
Temps | Forme |
---|---|
Infinitif | to raconteur \ˌɹæk.ɒnˈtəː\ |
Présent simple, 3e pers. sing. |
raconteurs \ˌɹæk.ɒnˈtəːz\ |
Prétérit | raconteured \ˌɹæk.ɒnˈtəːd\ |
Participe passé | raconteured \ˌɹæk.ɒnˈtəːd\ |
Participe présent | raconteuring \ˌɹæk.ɒnˈtəː.ɪŋ\ |
voir conjugaison anglaise |
raconteur
- Faire une remarque plein d’esprit.
- The two of them turn to each other and raise an eyebrow each, their signal to slip into alternating raconteuring. – 2003, Michel Faber, The Crimson Petal and the White, ISBN 0156028778, page 155.
Prononciation modifier
- (Royaume-Uni) : \ˌɹæk.ɒnˈtəː\, \ˌɹæk.ɔ̃nˈtəː\
- (États-Unis) : \ˌɹæk.ɑnˈtɝ\, \ˌɹæk.ɔ̃nˈtɝ\
- États-Unis : écouter « raconteur [ˌɹæk.ɑnˈtɝ] »
- États-Unis : écouter « raconteur [ˌɹæk.ɔ̃nˈtɝ] »
- (Australie) : écouter « raconteur [Prononciation ?] »