rataplan
Interjection
modifierrataplan \ʁa.ta.plɑ̃\
- Variante de rantanplan.
Rataplan, rataplan, le bruit des tambours, / Ia ! ia ! ia ! ia ! ia ! ça les ravit toujours !
— (Mélesville et Pierre Carmouche, musique de Jacques Offenbach, La Permission de dix heures, page 7, Tresse, libraire-éditeur, 1873)
Variantes orthographiques
modifierPrononciation
modifier- France (Vosges) : écouter « rataplan [Prononciation ?] »
Références
modifierÉtymologie
modifier- Du français rataplan
Nom commun
modifierNombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | rataplan | — |
Diminutif | — | — |
rataplan \Prononciation ?\ masculin
- Tintouin.
de hele rataplan.
- tout le tintouin.
…en de hele rataplan
- …et tout le saint-frusquin, et tout le tintouin.
Taux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 70,9 % des Flamands,
- 85,9 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « rataplan [Prononciation ?] »
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]