ratificar

Ancien occitanModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ratus et -ficar.

Verbe Modifier

ratificar

  1. Ratifier.

VariantesModifier

RéférencesModifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

CatalanModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ratus et -ficar.

Verbe Modifier

ratificar transitif

  1. Ratifier.

PrononciationModifier

EspagnolModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ratus et -ficar.

Verbe Modifier

ratificar \ratifiˈkaɾ\ 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Ratifier.

DérivésModifier

RéférencesModifier

  • « ratificar », dans Diccionario de la Real Academia Española, 23e édition

OccitanModifier

ÉtymologieModifier

De l’ancien occitan ratificar.

Verbe Modifier

ratificar \ratifiˈka\ (graphie normalisée) 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Ratifier.

PrononciationModifier

RéférencesModifier

PortugaisModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ratus et -ficar.

Verbe Modifier

ratificar \ʀɐ.ti.fi.kˈaɾ\ (Lisbonne) \xa.tʃi.fi.kˈa\ (São Paulo) 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Ratifier.

SynonymesModifier

PrononciationModifier

RéférencesModifier