Voir aussi : relató

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin relatus (« rapport »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
relato relatos

relato \reˈla.to\ masculin

  1. Relation, rapport.
  2. Récit, nouvelle.

Synonymes modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe relatar
Indicatif Présent (yo) relato
(tú) relato
(vos) relato
(él/ella/usted) relato
(nosotros-as) relato
(vosotros-as) relato
(os) relato
(ellos-as/ustedes) relato
Imparfait (yo) relato
(tú) relato
(vos) relato
(él/ella/usted) relato
(nosotros-as) relato
(vosotros-as) relato
(os) relato
(ellos-as/ustedes) relato
Passé simple (yo) relato
(tú) relato
(vos) relato
(él/ella/usted) relato
(nosotros-as) relato
(vosotros-as) relato
(os) relato
(ellos-as/ustedes) relato
Futur simple (yo) relato
(tú) relato
(vos) relato
(él/ella/usted) relato
(nosotros-as) relato
(vosotros-as) relato
(os) relato
(ellos-as/ustedes) relato

relato \reˈla.to\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de relatar.

Prononciation modifier

Ido modifier

Étymologie modifier

Du latin relatus (« rapport »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
relato
\Prononciation ?\
relati
\Prononciation ?\

relato \rɛ.ˈla.tɔ\

  1. Relation.

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin relatus (« rapport »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
relato relatos

relato \ʀɨ.lˈa.tu\ (Lisbonne) \xe.lˈa.tʊ\ (São Paulo) masculin

  1. Relation.
  2. Récit.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe relatar
Indicatif Présent eu relato
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

relato \ʀɨ.lˈa.tu\ (Lisbonne) \xe.lˈa.tʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de relatar.

Prononciation modifier

Références modifier