Voir aussi : república

Italien modifier

Étymologie modifier

Du latin respublica.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
republica
\re.ˈpu.bli.ka\
republiche
\re.ˈpu.bli.ke\

republica \re.ˈpu.bli.ka\ féminin

  1. (Archaïsme) République.

Références modifier

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin res publica.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
republica
\repyˈbbliko\
republicas
\repyˈbblikos\

republica \repyˈbbliko\ (graphie normalisée) féminin

  1. République.

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Références modifier

Romanche modifier

Étymologie modifier

Du latin res publica.

Nom commun modifier

republica \Prononciation ?\ féminin

  1. République.

Dérivés modifier

Notes modifier

Forme et orthographe du dialecte puter .
Forme et orthographe du dialecte surmiran .
Forme et orthographe du dialecte vallader .

Références modifier

  • Oscar Peer, Dicziunari rumantsch ladin-tudais-ch, Lia Rumantscha, Coire, 1962
  • Gion Peder ThöniRumantsch - Surmeir. Grammatica per igl idiom surmiran, Lia Rumantscha, Coire, 1969

Roumain modifier

Forme de nom commun modifier

féminin Singulier Pluriel
cas non articulé articulé non articulé articulé
Nominatif
Accusatif
republică republica republici republicile
Datif
Génitif
republici republicii republici republicilor
Vocatif republico republico

republica \reˈpu.bli.ca\ féminin singulier

  1. Cas nominatif et accusatif articulé singulier de republică.