rigidiĝo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : rigidigxo, rigidigho

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine rigid (« roide, rigide »), du suffixe -iĝ- (« devenir ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	rigidiĝo \ri.ɡi.ˈdi.d͡ʒo\	rigidiĝoj \ri.ɡi.ˈdi.d͡ʒoj\
Accusatif	rigidiĝon \ri.ɡi.ˈdi.d͡ʒon\	rigidiĝojn \ri.ɡi.ˈdi.d͡ʒojn\

rigidiĝo \ri.ɡi.ˈdi.d͡ʒo\

1. Contraction.
   • Kiam pasis la unua rigidiĝo, ĉe kies sola rememoro ankoraŭ nun atakas min frosto, mia unua penso estis, ke mi eble ne estas ankoraŭ enfosita, ke, se mi donos signon de vivo, oni eble aŭdos min, oni eble helpos al mi. — (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108 → lire en ligne)

     Une fois passée la première raideur dont le simple souvenir me donne encore des frissons, ma première pensée fut que je ne serais peut-être pas encore enterré, que si je donnais un signe de vie, je pourrais être entendu, être secouru.

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine rigid  et la liste des dérivés de rigid.

Prononciation

• Toulouse (France) : écouter « rigidiĝo [Prononciation ?] » (bon niveau)