Voir aussi : rime

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe rimer
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
rimé

rimé \ʁi.me\

  1. Participe passé masculin singulier de rimer.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe rimar
Indicatif Présent (yo) rimé
(tú) rimé
(vos) rimé
(él/ella/usted) rimé
(nosotros-as) rimé
(vosotros-as) rimé
(os) rimé
(ellos-as/ustedes) rimé
Imparfait (yo) rimé
(tú) rimé
(vos) rimé
(él/ella/usted) rimé
(nosotros-as) rimé
(vosotros-as) rimé
(os) rimé
(ellos-as/ustedes) rimé
Passé simple (yo) rimé
(tú) rimé
(vos) rimé
(él/ella/usted) rimé
(nosotros-as) rimé
(vosotros-as) rimé
(os) rimé
(ellos-as/ustedes) rimé
Futur simple (yo) rimé
(tú) rimé
(vos) rimé
(él/ella/usted) rimé
(nosotros-as) rimé
(vosotros-as) rimé
(os) rimé
(ellos-as/ustedes) rimé

rimé \riˈme\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de rimar.