roer
AfrikaansModifier
ÉtymologieModifier
- Du néerlandais roer.
Verbe Modifier
roer \Prononciation ?\
SynonymesModifier
PrononciationModifier
- Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « roer [Prononciation ?] »
Ancien françaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin rotare.
Verbe Modifier
roer \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)
- Rouler.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
VariantesModifier
SynonymesModifier
DérivésModifier
Dérivés dans d’autres languesModifier
- Français : rouer
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage
Ancien occitanModifier
Verbe Modifier
roer
- Variante de roder.
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
BretonModifier
ÉtymologieModifier
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|
roer | roerien | roerion |
roer \ˈroː.ɛr\ masculin (pour une femme, on dit : roerez)
Forme de verbe Modifier
roer \ˈroː.ɛr\
- Impersonnel du présent de l’indicatif du verbe reiñ.
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 227b
- Roparz Hemon, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 695a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 443b
EspagnolModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin rodere.
Verbe Modifier
roer [roˈeɾ] transitif 2e groupe (voir la conjugaison)
FrisonModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
roer \Prononciation ?\
KotavaModifier
ÉtymologieModifier
- → voir roé
Forme de verbe Modifier
Conjugaison Présent Indicatif | |||||
Personne | Singulier | Personne | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | roé | 1 | roet | ||
2 | roel | 2 | roec | ||
3 | roer | 3 | roed | ||
4 | roev |
roer \rɔˈɛr\ ou \roˈer\ ou \roˈɛr\ ou \rɔˈer\
- Troisième personne du singulier du présent du verbe roé.
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- « roer », dans Kotapedia
- Staren Fetcey, Grammaire officielle complète, Comité linguistique kotava (kotava.org), décembre 2022, 72 pages, p. 24
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
roer \Prononciation ?\
- Tube, tuyau.
- Gouvernail.
- Fusil.
SynonymesModifier
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,8 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « roer [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
PortugaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin rodere.
Verbe Modifier
roer \ʀwˈeɾ\ (Lisbonne) \xwˈe\ (São Paulo) transitif 2e groupe (voir la conjugaison)
AnagrammesModifier
PrononciationModifier
- Lisbonne: \ʀwˈeɾ\ (langue standard), \ʀwˈeɾ\ (langage familier)
- São Paulo: \xwˈe\ (langue standard), \xwˈe\ (langage familier)
- Rio de Janeiro: \ɦwˈeɾ\ (langue standard), \ɦwˈeɾ\ (langage familier)
- Maputo: \rwˈeɾ\ (langue standard), \rwˈeɾ\ (langage familier)
- Luanda: \χo.ˈeɾ\
- Dili: \rwˈeɾ\
RéférencesModifier
- Ashby, S. et al. (2012), A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese. Proceedings of Interspeech 2012.