rotabundus

Latin

Étymologie

Dérivé de roto (« faire tourner »), avec le suffixe -bundus.

Adjectif

Cas	Singulier			Pluriel
	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre
Nominatif	rotabundus	rotabundă	rotabundum	rotabundī	rotabundae	rotabundă
Vocatif	rotabunde	rotabundă	rotabundum	rotabundī	rotabundae	rotabundă
Accusatif	rotabundum	rotabundăm	rotabundum	rotabundōs	rotabundās	rotabundă
Génitif	rotabundī	rotabundae	rotabundī	rotabundōrŭm	rotabundārŭm	rotabundōrŭm
Datif	rotabundō	rotabundae	rotabundō	rotabundīs	rotabundīs	rotabundīs
Ablatif	rotabundō	rotabundā	rotabundō	rotabundīs	rotabundīs	rotabundīs

rotabundus \Prononciation ?\

1. Qui se meut en cercle.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• « rotabundus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage