rozgłos

Polonais

Étymologie

 Dérivé de głos, avec le préfixe roz-, apparenté au tchèque rozhlas.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	rozgłos	rozgłosy
Vocatif	rozgłosie	rozgłosy
Accusatif	rozgłos	rozgłosy
Génitif	rozgłosu	rozgłosów
Locatif	rozgłosie	rozgłosach
Datif	rozgłosowi	rozgłosom
Instrumental	rozgłosem	rozgłosami

|rozgłos' \rɔz.ɡwɔs\ masculin inanimé

1. Renom, gloire, réputation.
   • Justyna po tym biegu zyskała znaczny rozgłos.

     Après cette course, Justine a gagné une réputation considérable.

Synonymes

• sława
• uznanie

Apparentés étymologiques

• rozgłosić, rozgłaszać

Références

• Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 3.0 : rozgłos. (liste des auteurs et autrices)