ruĝgorĝulo

Voir aussi : Ruĝgorĝulo

Espéranto

Étymologie

De ruĝa gorĝo (« gorge rouge ») et ulo (« bonhomme, individu, type, mec »).

Nom propre

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	ruĝgorĝulo \rud͡ʒ.ɡor.ˈd͡ʒu.lo\	ruĝgorĝuloj \rud͡ʒ.ɡor.ˈd͡ʒu.loj\
Accusatif	ruĝgorĝulon \rud͡ʒ.ɡor.ˈd͡ʒu.lon\	ruĝgorĝulojn \rud͡ʒ.ɡor.ˈd͡ʒu.lojn\

Eŭropa ruĝgorĝulo.

ruĝgorĝulo \rud͡ʒ.ɡor.ˈd͡ʒu.lo\

1. Rouge-gorge.

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « ruĝgorĝulo [Prononciation ?] »