rzecznik

Polonais

Étymologie

Dérivé de rzeczony, avec le suffixe -ik → voir řečník en tchèque.

Nom commun

rzecznik \ʐɛt͡ʂ.ɲik\ masculin animé (pour une femme, on dit : rzeczniczka)

1. Orateur, porte-parole.
   • Rzecznik Praw Pacjenta, poza podjęciem działań własnych, może się też zwrócić do Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka o podjęcie działań z zakresu ich kompetencji. — (Rzecznik Praw Pacjenta)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

• obrońca
• ombudsman

Dérivés

• rzecznictwo

Prononciation

• Będzin (Pologne) : écouter « rzecznik [Prononciation ?] »

Voir aussi

• rzecznik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

• Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : rzecznik. (liste des auteurs et autrices)