schenken
AllemandModifier
ÉtymologieModifier
- Du vieux haut allemand scenken.
Verbe Modifier
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich schenke |
2e du sing. | du schenkst | |
3e du sing. | er schenkt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich schenkte |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich schenkte |
Impératif | 2e du sing. | schenke |
2e du plur. | schenkt | |
Participe passé | geschenkt | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
schenken
- Offrir, donner.
- Sie schenkt ihm zum Geburtstag ein Buch.
- Elle lui offre un livre pour son anniversaire.
- Sie schenkt ihm zum Geburtstag ein Buch.
Apparentés étymologiquesModifier
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « schenken [Prononciation ?] »
- Autriche : écouter « schenken ['ʃɛŋ.kən] »
RéférencesModifier
- Cet article utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 3.0 : schenken.
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- A rapprocher de l'allemand schenken, de même sens.
Verbe Modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | schenk | schonk |
jij | schenkt | |
hij, zij, het | schenkt | |
wij | schenken | schonken |
jullie | schenken | |
zij | schenken | |
u | schenkt | schonk |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | schenkend | geschonken |
schenken \ˈsxɛŋ.kən\ (voir la conjugaison)
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 100,0 % des Flamands,
- 99,4 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
- Pays-Bas : écouter « schenken ['sxɛŋ.kən] »
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]