scholicus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien σχολικός, skholikós.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | scholicus | scholică | scholicum | scholicī | scholicae | scholică |
Vocatif | scholice | scholică | scholicum | scholicī | scholicae | scholică |
Accusatif | scholicum | scholicăm | scholicum | scholicōs | scholicās | scholică |
Génitif | scholicī | scholicae | scholicī | scholicōrŭm | scholicārŭm | scholicōrŭm |
Datif | scholicō | scholicae | scholicō | scholicīs | scholicīs | scholicīs |
Ablatif | scholicō | scholicā | scholicō | scholicīs | scholicīs | scholicīs |
scholicus \Prononciation ?\
- Scolaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « scholicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage