scortum
LatinModifier
ÉtymologieModifier
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | scortum | scorta |
Vocatif | scortum | scorta |
Accusatif | scortum | scorta |
Génitif | scortī | scortōrum |
Datif | scortō | scortīs |
Ablatif | scortō | scortīs |
scortum \Prononciation ?\ neutre
- (Rare en ce sens) Cuir, peau.
- pellem antiqui dicebant scortum. — (Varron, De Lingua Latina, VII, § 84)
- jam Omphale in Herculis scorto designata descripsit. — (Tert., Pall. 4 med.)
- (Sexualité) Prostitué, catin.
- scorta appellantur meretrices, quia ut pelliculae subiguntur. Omnia namque ex pellibus facta scortea appellantur. — (Fest., pp. 330)
- scortum exoletum ne quis in proscenio Sedeat. — (Plaut., Poen. prol. 17)
- non ingredietur manzer, hoc est de scorto natus, in Ecclesiam Domini — (Vulgata, Deut. 23, 2.)
- Le mamzer, c'est à dire celui qui est né d'une prostituée, ne rentrera pas dans l'Assemblée du Seigneur.
DérivésModifier
- scortātĭo, débauche, libertinage
- scortātŏr, débauché, libertin, coureur (de femmes).
- scortātŭs, fréquentation des prostituées, débauche, libertinage.
- scortea, manteau de peau.
- scorteus, de cuir, de peau - flasque, avachi.
- scortillum, petite prostituée, petite catin.
- scortinus, de cuir, de peau.
- scortor, fréquenter les courtisanes, fréquenter les prostituées, courir les filles, être débauché.
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- « scortum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage