segalenn
Breton modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
segalenn | segalennoù |
segalenn \seˈɡɑː.lɛn\ féminin
- Cigare.
- [...] : nann da, gaou eo ar vartezeadenn-se ha ken ker ha n’eus forzh pelec’h e vez gwerzhet du-hont ar segalennoù a dalv ar boan bezañ tanet. — (Jarl Priel, Va zammig buhez, Éditions Al Liamm, 1954, page 96)
- [...] : certainement pas, cette supposition est fausse et l’on y vend aussi cher qu’ailleurs les cigares qui valent la peine d’être allumés.
- Skleuriñ a rae en noz beg tan o segalennoù. — (Abeozen, Pircʼhirin Kala-Goañv, Al Liamm, 1986, page 104)
- Le bout rouge de leurs cigares luisait faiblement dans la nuit.
- [...] : nann da, gaou eo ar vartezeadenn-se ha ken ker ha n’eus forzh pelec’h e vez gwerzhet du-hont ar segalennoù a dalv ar boan bezañ tanet. — (Jarl Priel, Va zammig buhez, Éditions Al Liamm, 1954, page 96)
Dérivés modifier
Références modifier
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 253b